۲۴۰ هزار هکتار از عرصه های قزوین در معرض بیابانی شدن است

علی اکبر اسدالهی روز دوشنبه در گفت و گوی اختصاصی با خبرنگار ایرنا افزود: این میزان از عرصه های در معرض تهدید در حوزه شهرستان های بوئین زهرا و آبیک قرار داشته زیرا که مناطق یاد شده فاقد پوشش گیاهی بوده و استعداد بالقوه برای کانون های ریزگرد هستند.
وی اضافه کرد: متاسفانه طی سال های اخیر روند بیابانی شدن در عرصه های استان افزایش یافته تا جایی که سطح بیابان های استان از ۲۹ هزار هکتار به بیش از ۱۰۰ هزار هکتار رسیده است.
وی سطوح بیابانی و کانون های فرسایش بادی استان قزوین را ۲۳۹ هزار هکتار اعلام و افزود: ۱۴۰ هزار هکتار این میزان اراضی بیابانی و ۹۹ هزار هکتار آن نیز کانون های فرسایش بادی است.
اسدالهی اضافه کرد: علی رغم اینکه بخش های کوچکی از عرصه های استان در کانون فرسایش بادی قرار دارند (منجیل، تاکستان و بوئین زهرا) مشکلات جدی را برای شهرستان های استان قزوین، البرز و تهران به وجود آورده که با گسترش آن استان های همجوار ما نیز با خطری بزرگ روبرو خواهند شد.
وی ادامه داد: با توجه به وقوع خشکسالی های ناشی از تغییرات اقلیمی و عقب نشینی پوشش گیاهی، علی رغم اقدام های به عمل آمده در راستای ایجاد تاغ کاری ها (جنگل دست کاشت بیابان) در سطح ۶۰۰ هکتار، به علت وسعت گرفتن حوزه های بحرانی و کانون های بیابان زایی به مساحت بیش از ۹۰ هزار هکتار آماده ایجاد منشاء عظیمی از ریزگردها برای استان های هم جوار است.
وی با اشاره به اینکه بیابان زایی همه زیرساخت های حیات را تحت تاثیر خود قرار می دهد، افزود: با ادامه خشکسالی ها و روند بی رویه استفاده از منابع آبی سفره های زیرزمینی، شرایط بیابانی شدن مناطق بدون شک تشدید می شود.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قزوین با اشاره به اینکه استفاده بی رویه از منابع آبی سفره های زیرزمینی دشت و ادامه خشکسالی ها شرایط بسیار پیچیده پیدا کرده و روند فعالیت های کشاورزی، صنعتی و سکونتگاه های شهری را مختل می کند، افزود: با بررسی دفتر مطالعات سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور منشاء ریزگردها موجود در استان های تهران و البرز از دشت قزوین تعیین شده است.
اسدالهی افزود: برای پیشگیری از وضعیت موجود، اقدام فوری در حداقل زمان ممکن از جمله کار بیولوژیکی ضروری و حیاتی بوده و در همین زمینه مطالعات مفید و مناسبی طی سال های گذشته توسط منابع طبیعی از جمله مقابله با فرآیند بیابانی شدن، انجام شده است.
وی، میزان روزهای آلوده از ۲۲ روز در سه ماهه نخست سال ۹۳ را همچنان رو به افزایش دانست و گفت: سابقه عملیات بیابان زایی دشت قزوین مربوط به سال ۴۸ بوده که با عملیات بیولوژیکی بیش از ۵۰۰ هکتار از گونه های مرتعی و درختچه ای از جمله تاغ برای تثبیت اراضی منطقه فتح آباد بوئین زهرا صورت گرفت.
به گفته وی، در سال های اخیر بیش از ۷ هزار هکتار از عرصه های ملی در معرض بیابانی شدن با عملیات بیولوژیکی تثبیت شده است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان قزوین یادآور شد: تاکنون عملیات بیابان زدایی به منظور تثبیت شن های روان با استفاده از گونه های تاغ، اتریپلکس، اسکنبیل، قره داغ، گز و قیچ صورت گرفته که باعث تثبیت شدن روان، تقویت پوشش گیاهی و ترسیب کربن را فراهم کرده است.
اسدالهی اضافه کرد: چالش های پیش رو و تهدیدات در این حوزه شامل تغییرات جهانی آب و هوا، کاهش بارندگی، پائین رفتن سفره آب های زیرزمینی، سرمایه گذاری نکردن در بخش منابع طبیعی و کمبود مدیریت یکپارچه حوزه های آبخیز است.
وی یادآور شد: فرصت های موجود در این حوزه نیز شامل تنوع آب و هوایی و وجود گونه های گیاهی و جاذبه های گردشگری است.
اسدالهی در پایان به برنامه ها و اهداف پیش بینی شده حوزه بیابان در برنامه ششم توسعه اشاره و افزود: نهال و بوته کاری، حفاظت و قرق، احداث بادشکن زنده، مدیریت روان آب و افزایش سطوح طرح های پرورشی مقابله با بیابان زایی از جمله این برنامه ها هستند.