آلودگی هوا یکی از مشکلات جدی محیط زیست است که تاثیرات بسیار منفی بر روی سلامت انسانها و محیط زیست دارد. آلودگی هوا به معنای وجود مواد آلوده و زائد در هوا است که میتواند از منابع مختلفی نظیر خودروها، کارخانهها، نیروگاهها، سوزاندن زباله و … به هوا رها شود.
تاثیرات منفی آلودگی هوا بر سلامت انسانها بسیار گسترده است. این تاثیرات شامل بیماریهای تنفسی نظیر آسم، برونشیت، سرطان ریه و … میشود. همچنین آلودگی هوا میتواند تاثیرات منفی بر روی سلامت قلب و عروق داشته باشد و باعث افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی شود. علاوه بر این، آلودگی هوا میتواند منجر به افزایش مرگ و میر در جامعه شود، به خصوص در مورد افراد مسن و کودکان.
علاوه بر تاثیرات منفی بر سلامت انسانها، آلودگی هوا نیز تاثیرات بسیار منفی بر روی محیط زیست دارد. این تاثیرات شامل افزایش گرمایش جهانی، تخریب لایه ازون، کاهش کیفیت آب و خاک، تغییرات اقلیمی و … میشود. علاوه بر این، آلودگی هوا میتواند تاثیرات منفی بر روی تولیدات کشاورزی داشته باشد و باعث کاهش عملکرد محصولات کشاورزی شود.
برای کاهش آلودگی هوا و جلوگیری از تاثیرات منفی آن، نیاز است که اقدامات جدی و کارآمد صورت گیرد. این اقدامات شامل استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر، استفاده از وسایل نقلیه تمیز و کمآلاینده، استفاده بهینه از سوختهای فسیلی، افزایش کاربرد فنآوریهای پاک و … میشود. همچنین نظارت دقیق و کنترل بر منابع آلودگی و اجرای قوانین و مقررات محیط زیست نقش بسیار مهمی در کاهش آلودگی هوا دارد.
با توجه به تاثیرات منفی آلودگی هوا بر سلامت انسانها و محیط زیست، لازم است که تمام جوامع و حکومتها به صورت جدی به این مسئله توجه کنند و اقدامات لازم را برای کاهش آلودگی هوا صورت دهند.
شاخص های آلودگی هوا را بیشتر بشناسید
شاخصهای آلودگی هوا شامل مواد مختلفی است که در هوا وجود دارند و میتوانند به عنوان نشانگرهای آلودگی هوا مورد استفاده قرار بگیرند. این شاخصها عبارتند از:
۱. ذرات معلق (PM): این شاخص نشان دهنده ذرات ریز و معلق در هوا است که میتواند از منابع نظیر خودروها، کارخانهها و … به هوا رها شود. این ذرات میتوانند باعث بروز بیماریهای تنفسی و قلبی-عروقی شوند.
۲. دیاکسید گوگرد (SO2): این گاز از سوختهای فسیلی و فعالیتهای صنعتی به هوا رها میشود و میتواند باعث تنگی نفس، التهاب ریه و اختلال در سیستم تنفسی شود.
۳. دیاکسید نیتروژن (NO2): این گاز نیز از منابع نظیر خودروها، نیروگاهها و … به هوا رها میشود و میتواند باعث التهاب ریه، کاهش عملکرد ریه و افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی-عروقی شود.
۴. آلایندههای هیدروکربنی (HC): این آلایندهها نشان دهنده وجود ترکیبات آلی مختلف در هوا هستند که ممکن است از منابع نظیر خودروها، کارخانهها و … به هوا رها شوند و میتوانند باعث افزایش خطر ابتلا به برونشیت، آسم و سایر بیماریهای تنفسی شوند.
۵. ازون (O3): این گاز به صورت طبیعی در جو حضور دارد اما با وجود فعالیتهای انسانی ممکن است در سطح زمین افزایش یابد. این گاز میتواند باعث تحریک تنفس، التهاب ریه و سایر مشکلات تنفسی شود.
۶. بنزآنتراسین (PAHs): این ترکیبات آلی نشانگر آلودگی هوا هستند که از منابع نظیر سوختهای فسیلی، زبالههای جامد و … به هوا رها میشوند و ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان شوند.
این شاخصها به عنوان نشانگرهای آلودگی هوا مورد استفاده قرار میگیرند تا میزان آلودگی هوا و تاثیرات آن بر سلامت انسانها و محیط زیست ارزیابی شود و اقدامات مناسب برای کاهش آلودگی هوا صورت بگیرد.
آلودگی هوای بجنورد «خطرناک» شد
تاریخ انتشار: ۲۶ آبان
به گزارش خبرگزاری ها از بجنورد، شاخص هوای بجنورد طبق اعلام ساعت ۲۳ امشب با قرارگیری بر روی عدد ۵۰۰ در وضیعت «خطرناک» قرار گرفته است.
ساعاتی پیش این شاخص با عدد ۱۸۰ در وضعیت ناسالم قرار داشت.
مدیر کل مدیریت بحران استانداری در گفتوگو با خبرنگار فارس در بجنورد اظهار کرد: براساس مصوبه کارگروه اضطرار آلودگی هوای استان، فرداشنبه ۲۷ آبان، مدارس ابتدایی و مهدکودک ها در سراسر استان، با دو ساعت تاخیر، فعالیت خواهد کرد.
گفتنی است، طبق اعلام کارشناسان احتمالا گردوخاکی که از سوی کشور ترکمنستان وارد ایران شده است، علت این آلودگی در خراسانشمالی شده است.
شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیمبندی میشود.
بر اساس این تقسیمبندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا “پاک”، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا “قابل قبول(سالم) یا متوسط”، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا “ناسالم برای گروههای حساس”، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا “ناسالم برای همه گروهها”، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا “بسیار ناسالم” و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا “خطرناک” است.
شایسته است همشهریان با عدم تردد غیر ضروری در شهر، استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و خارج نکردن خودروهای شخصی از منزل به بهبود کیفیت هوا کمک کنند.
PM ۲.۵
متوسط
«ذرات ریز» به ذرات آلاینده تنفسپذیر با قطر کمتر از ۲.۵ میکرومتر گفته میشود که میتوانند وارد ریه و جریان خون شوند و سبب بروز مشکلات جسمی جدی شوند. ریه و قلب بیشترین تاثیر را از این آلاینده میپذیرند. قرار گرفتن در معرض این ذرات ممکن است سبب سرفه یا تنگینفس، تشدید آسم و بیماری تنفسی مزمن شود.
بیشتر
O ۳
عالی
«ازن سطح زمین» میتواند مشکلات تنفسی موجود را تشدید کند و سبب ناراحتی گلو، سردرد و درد سینه شود.
PM ۱۰
عالی
«ذرات ریز» به ذرات آلاینده تنفسپذیر با قطر کمتر از ۱۰ میکرومتر گفته میشود. ذرات بزرگتر از ۲.۵ میکرومتر ممکن است در مجرای تنفس انباشته شود و مشکلات جسمی ایجاد کند. قرار گرفتن در معرض این ذرات ممکن است سبب ناراحتی چشم و گلو، سرفه یا تنگینفس، و آسم شدید شود. قرار گرفتن مکرر و مفرط در معرض این ذرات ممکن است مشکلات جسمی شدید ایجاد کند.
بیشتر
CO
عالی
مونوکسید کربن گازی بیرنگ و بیبوست و اگر به میزان چشمگیر استنشاق شود، ممکن است سبب سردرد، تهوع، سرگیجه و استفراغ شود. قرار گرفتن مکرر و بلند-مدت در معرض این آلاینده ممکن است سبب بیماری قلبی شود
SO ۲
عالی
قرار گرفتن در معرض دیوکسید گوگرد ممکن است سبب ناراحتی چشم و گلو، تشدید آسم و بروز برونشیت مزمن شود.
NO ۲
عالی
استنشاق مقدار چشمگیر دیوکسید نیتروژن احتمال بروز مشکلات تنفسی را افزایش میدهد. سرفه و تنگینفس رایج است و افزایش مدت قرار گرفتن در معرض این آلاینده، ممکن است سبب بروز مشکلات جسمی جدیتر مانند عفونت تنفسی شود..