آلودگی صوتی تهران : مشکل بیمارستانها

حد مجاز آلودگی صوتی مراکز درمانی ۴۵  dB و آموزشی ۵۵  dB است و بر اساس نتایج اندازه‌گیری‌ها و مدلسازی‌هایی که توسط بخش سنجش و مدلسازی آلودگی صدا در شرکت کنترل کیفیت هوا صورت گرفته است ، اکثر خیابانهای شهر تهران دارای آلودگی صوتی بالاتر از ۷۰  dB هستند و این حد برای مراکز آموزشی و درمانی خارج از استاندارد است

کاهش قدرت شنوایی، افزایش ضربان قلب، کاهش وزن نوزاد به هنگام تولد، استرس، کاهش قدرت یادگیری کودکان، افزایش فشار خون و ناراحتی‌های عصبی از جمله تأثیرات آلودگی صوتی است.

کمترین میزان سر و صدا در اکثر خیابانهای شهر درساعات ۲ تا ۳ بامداد و بیشترین آن ساعات ۶ تا ۷ صبح به علت شروع ساعت کاری در شهر است

در کشورهای پیشرفته دنیا برای اجرا و ساخت اتوبان‌ها و مناطق حساس به سر و صدا مانند مراکز آموزشی و بیمارستان‌ها  ٬  از نقشه‌های صوتی استفاده می‌کنند. بر اساس قوانینی که در سال ۲۰۰۲ توسط ۱۵ عضو اتحادیه اروپا به تصویب رسید تا سال ۲۰۰۷ باید تمامی شهرهای دارای جمعیتی بالغ بر ۲۵۰ هزار نفر، جاده‌هایی برای تردد بیش از ۶ میلیون ‌خودرو در سال ، ریل‌هایی برای تردد بیش از ۶۰ هزار قطار در سال و فرودگاه‌هایی با بیش از ۵۰ هزار پرواز در سال ٬ نقشه های صوتی داشته و بر اساس نقشه‌های صوتی احداثات  را عمل نمایند . و تا سال ۲۰۰۸ باید در طرح های تفضیلی خود این نقشه ها را در جهت کاهش آلودگی صوتی استفاده کنند.

درحالیکه شهر های بزرگ روز به روز صلاحیت های زیست محیطی لازم برای استقرار فضای درمانی را از دست میدهند ٬ اضافه شدن معضلی دیگر بر این معضلات ٬ توجه و نگاه ویژهء کارشناسان را به سمت خود جلب مینماید . تحلیل جوانب آلودگی صوتی برای دست اندرکاران بهداشت و درمان جامعه امری ضروری است که بشرح ذیل تقدیم میگردد .

بالاخره در سال ۸۵ مسئولان دل به دریا زدند و آلودگی صوتی را هم بعنوان یکی دیگر از بحران‌های شهر تهران اعلام کردند، دریغ از آن که متولی و یا برنامه مدون و یا نهاد و دستگاهی برای کنترل آن معرفی شده باشد .

در حالیکه شهر های بزرگ روز به روز صلاحیت های زیست محیطی لازم برای استقرار فضای درمانی را از دست میدهند ٬ اضافه شدن معضلی دیگر براین معضلات ٬ توجه و نگاه ویژهء کارشناسان را به سمت خود طلب  مینماید .

یوسف رشیدی مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در مورد چگونگی و میزان حساسیت مراجع مسئول سلامت به معضل آلودگی صوتی و اثرات آن ٬ اظهار داشت: تاکنون بررسی خاصی در خصوص میزان افزایش بیماری‌های ناشی از آلودگی صوتی توسط وزارت بهداشت صورت نگرفته است .( اگر هم صورت گرفته باشد اعلام نگردیده است )

وی تأکید کرد: متأسفانه هیچ متولی و برنامه مشخصی برای کاهش این بحران نیز وجود ندارد.

از طرفی مدیر بخش صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نیز در پاسخ به این پرسش که چرا متولی و برنامه مدونی برای کاهش این بحران وجود دارد، تصریح کرد: بر اساس طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران ٬  سازمان حفاظت محیط زیست متولی کاهش آلودگی هوا‌ست و بر اساس بندهای ۹ گانه این طرح سازمان‌های مختلفی نیز مکلف به اجرای برنامه‌های مربوطه هستند اما برای کاهش آلودگی صوتی هیچ برنامه و قانون مدون و مصوبی وجود ندارد. متولی کاهش این بحران نیز باید سازمان حفاظت محیط زیست باشد اما قانون چنین وظیفه‌ای برای این سازمان تعیین نکرده است.

متاسفانه ٬ جدیدترین اندازه‌گیری‌های آلودگی صوتی انجام شده در تهران نشان می‌دهد ؛  ۴۱۶ مرکز آموزشی و  ۱۱۵ مرکز درمانی در مناطق مرکزی تهران در معرض آلودگی صوتی بیش از حد مجاز هستند و وضعیت آنها بحرانی است .

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در این خصوص گفت : حد مجاز آلودگی صوتی مراکز مسکونی ۵۵  dB، درمانی ۴۵  dB و آموزشی ۵۵  dB است و بر اساس نتایج اندازه‌گیری‌ها و مدلسازی‌هایی که توسط بخش سنجش و مدلسازی آلودگی صدا در شرکت کنترل کیفیت هوا صورت گرفته است ، اکثر خیابانهای شهر تهران دارای آلودگی صوتی بالاتر از ۷۰  dB هستند و این حد برای منازل مسکونی و مراکز آموزشی و به خصوص مراکز درمانی خارج از استاندارد است .

دکتر رشیدی تاکید کرد : با توجه به اطلاعات بدست آمده کمترین میزان سر و صدا در اکثر خیابانهای شهر تهران درساعات ۲ تا ۳ بامداد و بیشترین آن ساعات ۶ تا ۷ صبح به علت شروع ساعت کاری در شهر است .

کاهش قدرت شنوایی، افزایش ضربان قلب، کاهش وزن نوزاد به هنگام تولد، استرس، کاهش قدرت یادگیری کودکان، افزایش فشار خون و ناراحتی‌های عصبی از جمله تأثیرات آلودگی صوتی است.

با توجه به روند روزافزون ورود خودرو به شهرهای کشور به خصوص تهران و به تبع آن افزایش آلودگی‌های صوتی مخصوصاً در برخی نقاط شهر تهران همچون منطقه ۶، این پرسش مطرح می‌شود که طی سال‌های اخیر میزان این آلودگی تا چه سطحی افزایش یافته است که مسئولان شهری را واداشته تا بحرانی شدن آلودگی صوتی را اعلام کنند.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در خصوص علت بحرانی شدن آلودگی صوتی در سال ۸۵، گفت: نمی‌توان زمان آغاز این بحران را به طور دقیق مشخص کرد چون در گذشته هیچ بررسی در این رابطه وجود نداشته است. سال گذشته نیز بر اساس بررسی‌های انجام گرفته شرکت کنترل کیفیت هوای تهران بحرانی بودن وضعیت هوای شهر تهران اعلام شد.

مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران افزود: بررسی میزان افزایش ناراحتی‌های ناشی از بحران آلودگی صوتی طی سال‌های اخیر نیاز به آمار برداری ۱۰ ساله دارد تا معلوم شود کسانی که نزدیک نقاط پر سر و صدا همچون بزرگراه‌ها قرار دارند تا چه اندازه تحت تأثیر این آلودگی قرار گرفته‌اند و تا زمانی که این آمارگیری انجام نگیرد، نمی‌توان در این رابطه اظهارنظر کرد .

از طرف دیگر ٬ مشاور شهردارتهران در امور محیط زیست اعلام کرد : تهیه تراز صوتی برای مناطق ۲۲ گانه تهران ، تا پایان سالجاری کلید خواهد خورد . مهندس محمد هادی حیدرزاده ، مشاور شهردار تهران در امور محیط زیست ، با بیان این مطلب گفت : تهیه تراز صوتی برای مناطق مختلف تهران ، انجام خواهد شد و با توجه به زمان بر بودن آن و دشواری کار ، امیدواریم  روند تهیه آن تا پایان سالجاری برای ۲۲ منطقه تهران ، انجام شود  . وی افزود  : تراز صوتی برای هر منطقه ، در زمان های مختلف اندازه گیری می شود و به همین دلیل دشوار بوده و در دراز مدت  به نتیجه می رسد . حیدرزاده ، با اشاره به فعالیت های انجام شده در این زمینه، اظهار کرد : تا کنون تراز صوتی مناطق ۲۲ ، ۱۰ ، ۶ ، ۹ و ۱۱ آماده شده است و امیدواریم تا پایان سال ، برای همه مناطق تهیه شود .

دکتر یوسف رشیدی ضمن تایید این مطلب اظهار کرد: منطقه ۶ از لحاظ آلودگی صوتی در صدر مناطق پرسرو صدای شهر تهران قرار دارد . وی تصریح کرد: پس از منطقه ۶، مناطق ۱۸،۱۹،۳،۱۳،۷،۱۲،۱۱،۱۰ و ۲ پر سرو صداترین مناطق شهر تهران محسوب می شوند . وی افزود: این تقسیم بندی با توجه به تعداد و سرعت خودروها در این مناطق، مقدار کیلومتر پیمایش خودروها و توزیع نوع آن ها، درهرمنطقه و همچنین میزان اتوبان های موجود انجام شده است .

مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوا در ادامه گفت: کشورهای پیشرفته دنیا جهت اجرا و ساخت اتوبان ها و مناطق حساس به سرو صدا مانند مدارس و بیمارستان ها  ٬ از نقشه های صوتی استفاده می کنند . دکتر رشیدی تاکید کرد: این نقشه های صوتی هر۵ سال تکرار می شود و در سال ۲۰۱۲ باید برای مناطقی با جمعیت بالای ۱۰۰،۰۰۰ نفر تهیه شود . وی در پایان اظهار کرد: در شهر تهران منطقه ۷ اولین منطقه بوده است که این نقشه های صوتی برای آن تهیه شده و به ترتیب نقشه های صوتی مناطق ۶،۱۲،۱۱،۹ و ۱۰ تهیه خواهد شد .


حسین مهرآوران مدیر بخش صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نیز با بیان این که تهیه نقشه‌های صوتی برای مناطق مختلف شهر تهران از سال ۸۰ آغاز شده است، تصریح کرد: نقشه‌ها بر اساس اطلاعات ترافیکی و توپوگرافی ٬  ساختمان‌ها و دستگاه‌های اندازه‌گیری صوتی تهیه و ترسیم می‌شوند و مشخص می‌شود که مراکز آموزشی مسکونی و درمانی و غیره تا چه اندازه تحت ‌تأثیر صدا قرار دارند و نقاطی که میزان آلودگی صوتی آنان بالاتر از حد استاندارد است به عنوان نقاط بحرانی بر روی نقشه تعیین می‌شوند.


وی در خصوص کارکرد تهیه این نقشه‌ها گفت: در کشورهای پیشرفتهء دنیا برای اجرا و ساخت اتوبان‌ها و مناطق حساس به سر و صدا مانند مراکز آموزشی و بیمارستان‌ها از نقشه‌های صوتی استفاده می‌کنند. بر اساس قوانینی که در سال ۲۰۰۲ توسط ۱۵ عضو اتحادیه اروپا به تصویب رسید تا سال ۲۰۰۷ باید تمامی شهرهای دارای جمعیتی بالغ بر ۲۵۰ هزار نفر، جاده‌هایی برای تردد بیش از ۶ میلیون ‌خودرو، ریل‌هایی برای تردد بیش از ۶۰ هزار قطار و فرودگاه‌هایی با بیش از ۵۰ هزار پرواز در سال  ٬ نقشه های صوتی داشته و بر اساس نقشه‌های صوتی ٬  احداثات لازمه را عمل نمایند .  

وی افزود: تا سال ۲۰۰۸ نیز باید از این نقشه‌ها در طرح‌های تفصیلی برای کاهش آلودگی صوتی استفاده کنند. این نقشه‌های صوتی هر ۵ سال به روز می‌شوند. علاوه بر این تا سال ۲۰۱۲ باید این نقشه‌ها برای مناطقی با جمعیت بالای ۱۰۰ هزار نفر نیز تهیه شود.

مدیر بخش صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در خصوص تعداد نقشه‌های تهیه شده برای شهر تهران تصریح کرد: تاکنون نقشه آلودگی صوتی مناطق ۶،۷، ۹، ۱۱ و ۱۲ و منطقه فرودگاه مهرآباد تهیه شده است که در این میان منطقه ۶ آلوده‌ترین منطقه شهر تهران به لحاظ صوتی شناخته شده است.

وی هزینه تهیه این نقشه‌ها را به طور میانگین ۴۰ میلیون تومان برای هر منطقه عنوان کرد و در پاسخ به این پرسش که آیا تهیه این نقشه‌ها تأثیری در پیش‌گیری و کاهش آلودگی صوتی دارد، گفت: در خصوص مناطقی همچون منطقه ۶ نمی‌توان اقدامات پیش‌گیرانه انجام داد اما با تعیین شدن وضعیت منطقه به لحاظ استانداردهای صوتی می‌توان اقدامات درمانی انجام داد که بسیار پرهزینه هستند.

به گفته مهرآوران نصب هر یک کیلومتر دیوار صوتی در حاشیه اتوبان‌ها به عنوان یکی از راهکارهای کاهش آلودگی صوتی اعتباری بالغ بر ۱۰۰ میلیون تومان نیاز دارد.

مدیر بخش صوت شرکت کنترل کیفیت هوای تهران تأکید کرد: تأثیر تهیه این نقشه‌ها زمانی دیده می‌شود که کلیه پیمانکاران خود را ملزم به تبعیت از این نقشه بدانند و تمام ساخت و سازها و فعالیت‌های عمرانی که در شهر انجام می‌گیرد، بر اساس ارزیابی‌های زیست محیطی باشد ٬  در صورتی که متأسفانه در حال حاضر کارهای عمرانی بدون این ارزیابی انجام می‌گیرد.

وی در پاسخ به پرسشی افزود: تهیه این نقشه‌ها بیهوده نیست. اگر این نقشه‌ها تهیه نمی‌شد آمار و اطلاعات فعلی هم وجود نداشت. هیچ کار علمی درباره آلودگی صوتی انجام نگرفته است و اگر قرار بود این بی‌اطلاعی ادامه پیدا کند هیچ کسی به فکر این نمی‌افتد که برای کاهش آلودگی صوتی باید اقدامی انجام گیرد.

مهرآوران در پایان تأکید کرد: برای کاهش و کنترل این بحران و انجام اقدامات پیشگیرانه لازم است که قانونی در هیئت دولت تصویب شود که کلیه اقدامات عمرانی قبل از اجرا باید تحت ارزیابی زیست محیطی همچون آلودگی صوتی قرار گیرند.

بر این اساس ٬ باید منتظر ماند و دید که مسئولان چه زمانی به این ضرورت می‌رسند که برای کاهش این بحران باید طرح و برنامه داشته باشند. هر چند روند کند و اجرای ناموفق بندهای طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران این شائبه را به وجود می‌آورد که داشتن و نداشتن قانون و متولی مشخص برای کاهش بحران آلودگی صوتی نیز تأثیر چندانی ندارد.

و . . . بیچاره افراد عادی جامعه که فکر میکنند همه چیز در اطراف ایشان در کنترل بهداشتی است و …..

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *